Livingston

Woensdagmorgen vertrok ik uit Flores en ging ik weer richting Rio Dulce om daar een lancha (snelle boot) te pakken naar Livingston... In Flores nam ik eerst een tuc-tuc ('n klein voertuigje) naar het busstation in Santa Helena... Bij het busstation aangekomen, kwam er meteen een man naar me toe lopen, id me wel effe een korting zou bezorgen. Hij vertelde me dat ik moest wachten op hem en dat hij wel met de buschauffeur ging praten om me goedkoper binnen te krijgen: hij vertelde me dat normaal gesproken een ticket 120 Quitzal kost en dat hij me wel voor 80 Quitzal kon binnenkrijgen...Ik geloofde hem natuurlijk niet: immers, voor de heenreis van Rio Dulce naar Flores betaald ik slechts 55 Quitzal in een normale bus: een luxere bus zou me dan ook hoogstens iets van 75 Quitzal kunnen kosten...Ik wierp 'm dat tegen en zei dat ik naar binnen ging...Onmiddelijk zakte hij van 80 naar 70 Quitzal...Ik ging toch naar binnen...Op dat moment probeerde hij me nog binnen te krijgen bij de slechtere maatschappij 'Del Norte', maar ik was niet geinteresseerd...ik wilde met de busmaatschappij van Litigua mee...Hij zei dat hij nog wel even met de loketmedewerkster ging praten...Ik zag hem toelopen naar haar en wat zeggen...Maar de loketmedewerkster luisterde niet, want ze was in gesprek met twee andere reizigers...Hij kwam teruglopen en zei me met haar gesproken te hebben...en dat hij wl wat kon regelen..Daarna liep hij weg. Wat een kneus! Dacht hij nou echt dat dat zou werken? Ik ging vervolgens informatie inwinnen bij het loket en betaalde vervolgens m'n trip naar Rio Dulce voor 70 Quitzal...De man probeerde me dus te naaien voor 10 Quitzal (op zich slechts een euro, maar toch...'t gaat om het idee)...

In de bus van de maatschappij was airco en een tv...Op de tv werd de film 'The Good, The Bad and The Ugly' gedraaid. Een Klassieker! Die ik natuurlijk ben gaan kijken. Voor mij was het een les Spaans, immmers het verhaal kende ik al... De bus kwam sneller dan verwacht aan in Rio Dulce: al na 3 uur! En dat is, afgezet tegen de heenreis van 4,5 uur, snel te noemen!

In Rio Dulce had ik vervolgens een topaansluiting en hoefde ik slechts een half uurtje te wachten op een lancha. De lancha kostte me 100 Quitzal (10 euro) en was dus vrij duur te noemen... Maar het was de snelste tocht naar Livingston en ik had al goede verhalen gehoord over het fraaie uitzicht dat ik te zien zou krijgen als ik deze boot zou nemen... Het was inderdaad waar: een indrukwekkende natuur...bomen die reikten tot aan de rivierbedding en steile rotswanden... Zoet water werd verruild voor zout water...

Aanmerend in het haventje van Livingston, zag ik de gebruikelijke taxichauffeurs en hotelmedewerkers al staand wachten op ons om hun supervoordelige prijzen kenbaar te maken...
Ik besloot op eigen houtje naar een hotel uit m'n Footprint te gaan, maar ik vond het wat tegenvallend om voor een paar dagen te blijven en daarom ging ik op zoek naar een ander hotel...
Ik liep door het centrum en daar kwam een rastaman op me af om me te 'helpen' ...Hij bood me eerst weed aan. Vervolgens wees hij me een hotel en zei me dat ik er kon blijven voor 35Q een nacht...Toen de hotelmedewerkster dat hoorde, wilde ze het spel niet meespelen en zei me dat het 30Q een nacht was...Aha damn! Niet gelukt!
Ik besloot te blijven en betaalde voor twee nachten.... Vervolgens kwam de man naar me toen en vroeg me geld voor z'n hulp: ik gaf hem 3Q muntgeld: meer muntgeld had ik niet...Hij wilde meer hebben...maar ik had geen zin om een biljet van 20Q te geven: z'n 'hulp' stelde namelijk niet al te veel voor...Toen ik m'n hand terug wilde trekken, om het niet te geven, besloot hij het toch maar wijselijk aan te nemen...

In het hostel, genaamd Minerva, ontmoette ik een Israelische gozer, waar ik twee dagen met optrok...We besloten de volgende dag een toer te doen om het plaatsje te verkennen. De toer was 50Q en duurde van 9 tot half 5 in de middag: niet duur en een goede manier om het eiland te zien...
Die avond ben ik nog op zoek geweest naar Punta-muziek, maar helaas tevergeefs: doordeweeks werd er waarschijnlijk niet gespeeld...Wellicht, zou er in het weekend gespeeld worden?!

De volgende dag stond de gozer uit Israel en ik netjes om 9 uur te wachten, zoals gezegd...Toen we de flyer zagen stond er doodleuk half 10...De gids genaamd Francis kwam om tien uur aan en vertelde ons dat het de avond ervoor nogal laat was geworden...Pfff! Weer!!!

De toch stelde niet zoveel voor en hetgeen hij te vertellen had nog minder...Maar goed, op deze manier kregen we het eiland wat te zien...Bovendien zou de middag in het teken staan van een bezoek aan een van de mooiere stranden van Livingston, en zou er een kleine lunch worden aangeboden...

Het strand was inderdaad mooi en als ik het vantevoren geweten had, dan zou ik zeker naar deze plek gegaan zijn bij aankomst de vorige dag... Het nadeel van deze plek was echter, dat het op een afstand van 15 minuten lopen van het centrum lag, en dat dus een bezoek aan een tent waar Punta- muziek werd gedraaid niet echt makkelijk was...Ik besloot dan ook in het hotel te blijven zitten waar ik zat...
Die middag bleven we wat relaxen op het strand, waarna we vervolgens terugkeerden naar het centrum van Livingston...Die avond had ik wederom goede hoop op Punta-muziek...Wederom tevergeefse hoop...

Ik besloot nog een dag te blijven om er zeker van te zijn dat ik de muziek te horen zou krijgen... Want die dag was het vrijdag en de vrijdag als begin van het weekend betekende Punta-muziek! Niet dus...:-(

Die teleurstellende laatste Puntaloze avond in Livingston, besloot ik de volgende morgen naar Guatemala Ciudad te gaan en daar te beslissen wat ik verder nog zou gaan doen in Guatemala...
Ik had immers intussen zowat alle highlights gezien...Het enige wat nog ontbrak was de grote markt van ChiChicastenango...wellicht de moiete waard, maar ja..ik was toch niet van plan iets te kopen, dus een bezoek was niet van levensbelang...
Daarnaast kon ik ook nog 'n keer naar het Lago de Atitlan, waar ik m'n eerste weekend was, om te kijken of ik het inderdaad betoverend mooi vind...Of een weekje spaans studeren in de tweede stad van Guatemala: Xela...Het voordeel van deze laatste stad is dat het gehalte buitenlanders laag is en dat de bevolking geen engels spreekt...Een perfect oord om m'n spaans dus te verbeteren...Hmm...allemaal opties...

De volgende dag vergat ik in alle haast m'n Footprint mee te nemen uit m'n hotel in Livingston (op het moment ben ik dus stuurloos...haha!)
Ik kwam daar pas achter in de bus naar Guetamala Ciudad..Te laat!
Aangekomen in Guatemala Ciudad besloot ik maar naar Antigua terug te keren: dit stadje heeft mij veruit het meest bekoord...Ik miste de mensen hier ook een beetje...En ja... ook een andere reden speelde mee; de volgende dag kon ik zodoende de Guetamalteekse chica weer ontmoeten...

Ik ben nu dus in Antigua om te relaxen, spaans te leren, nog wat salsa-lessen te nemen, de guetemalteekse chica te zien en deze site bij te werken...
Volgende week zal ik Guetamala na een bijna drie maandenlang verblijf, verruilen voor Honduras...

Adios, sebas