Chemuc Champey en de vochtige grotten...

Twee weken geleden begon m'n reis op een dinsdag vroeg in de ochtend. M'n plan was om eerst de watervallen van Chemuc Champey te bezoeken, daarna een paar dagen naar het Lago de Isabel te gaan, vervolgens Flores en Tikal aan te doen en tot slot wat te relaxen in het Caraibische kustplaatsje Livingston...

Om half zes snerpte m'n wekker me wakker, waarna ik in 'n half uurtje m'n rugzak moest inpakken, douchen en vooral ontwaken... Want om zes uur zou m'n vervoer klaarstaan naar de hoofdstad...Ik was vooraf wat skeptisch over m'n vervoer naar de hoofdstad in combinatie met op tijd zijn, maar verrassend genoeg, wachtte m'n vervoer al op me...Je moet weten dat een gemiddelde guatemalteek het niet zo krap neemt met op tijd zijn (Don, heb je naast macedonisch bloed soms ook wat guatemalteeks bloed??? haha!)... Wennen aan het moeten wachten is lastig voor een westerling...

Vanuit Guatemala Ciudad pakte ik een Monja Blanca-bus van de 'Witte Aap'-maatschappij naar het stadje Coban...Een busrit van 5 uur voor 50 Quitzal (5 euro): netjes toch? Aangekomen in Coban, zag ik toevallig een busje klaarstaan die zou vertrekken naar Lankin: de eindbestemming voor mij van die dag...
Lankin is een klein plaatsje op 2 uur afstand van Coban, en dient vaak als overnachtingsoord voor reizigers die de nabijgelegen vochtige grotten, prachtige natuur en de watervallen van Chemuc Champy willen verkennen... In het busje naar Lankin onmoette ik een drietal andere backpackers die ook op weg waren naar hetzelfde hostel als ik in Lankin, genaamd ' El Retiro' ... Dit superrelaxte hostal had eigenlijk alles: een prachtige omgeving, goedkope overnachtigsmogelijkheden (3,5 euro een nacht) en een lekker ontbijt...
Aangekomen in dit hostel verbleef ik een dormitorio (slaapzaal) met een van de drie backpackers die ik had ontmoet in de bus op weg naar Lankin... Een Engelsman die z'n baan als computerleraar had opgezegd om wat van de wereld te zien...
De volgende dag stonden de watervallen en de vochtige grotten dan ook ingepland en trok ik er samen met de Engelsman op uit... We hadden besloten de klus te klaren zonder hulp van een gids...Om te beginnen stond een stevige wandeling voor de boeg van 10 km...We dachten, toen we aan deze wandeling begonnen, dat het wel redelijk makkelijk te doen was voor ons, maar na de eerste anderhalve km berg opwaarts, besloten we de eerste de beste jeep aan te houden om mee te liften...De jeep kwam gelukkigerwijs niet veel later langsrijden en we hadden, in de laadbak van de jeep, een aangename lift naar Chemuc Champey... We gaven de bestuurder wat geld en regelden dat we ook mee terug konden rijden... Chemuc Champey zelf was erg mooi om te zien (zie foto's) En vooral de watervallen waren indrukwekkend...Ook het zwemmen was heerlijk: met een graad of 30 het water inplonzen...
Ik dacht op een gegeven moment wel, toen ik in het midden van een bassin aan het zwemmen was: 'Als er hier krokidillen zijn, dan heb ik op dit moment een groot probleem'...Echter, de Engelsman zei me dat die er hier niet waren...Hmmm, maar toch...het zwemmen is minder lekker als je aan kroko' s moet denken...hmmm... Ik zag/hoorde in Livingston dat er wel degelijk krokodillen zijn in de rivieren, dus de kans bleek aanwezig te zijn...

Na Chemuc Champey gingen we naar de dichtbijgelegen grotten om die te verkennen...Slechts gewapend met een kaars, gingen we aan onze zwembroek de vochtige grotten verkennen... Een grappige twee-uur durende tocht met veel zwemmen en klauteren...Natuurlijk liep ik weer als enige van de groep wat schaafwonden op (net als bij de lava-tocht op de Pacaja)...Ik lijk hier een abonnement te hebben genomen op het zijn van 'groepskneusje': ik neem alle verwondingen voor de groep voor m'n rekening...Maar ow ow, een collectief bedankje van de groep kan er niet van af: 'n beetje jammer! ;-)

Na de grotten besloten de engelsman en ik ook maar meteen verder gelegen grotten te bekijken: de Engelsman bleek namelijk een passie voor vleermuizen te hebben en hij wilde beslist de vleermuizen zien die bij het vallen van de avond de grotten verlaten om te jagen...Toen er een lamp op de uitgang van de grot was gericht, zagen we inderdaad duizenden vleermuizen de grot verlaten...Op zich gaaf om eens mee te maken, maar doordat het donker was, zagen we niet veel... Ik zal voor dit verschijnsel geen tweede keer een omweg maken...

Na dit 'spektakel' dat z'n weerga niet kent, liepen we huiswaarts naar 'El Retiro'...Teruggekomen eerst gedoucht en daarna effe op m'n bed leggen: twee uur later werd ik wakker. Het was elf uur s'avonds en ik was van moeheid in slaap gevallen...ik besloot dan ook maar verder te slapen.Heerlijk! Een voldaan gevoel van de dag maakte zich meester van me...

De volgende dag keerden we rond het middaguur terug naar Coban om de stad wat te bekijken en wat bij te komen van de vorige explosieve dag... De Engelsman was zo slim geweest om niet voldoende geld mee te brengen naar Coban en dus hadden we een missie: het zoeken en vooral vinden van een geschikte geldautomaat...
Het, volgens mij bijbelse, spreekwoord, ' Wie zoekt, zal vinden' ging natuurlijk niet op voor ons... Volgens mij klopt dat spreekwoord ook niet; vaak vind je juist iets, als je er niet naar zoekt...En vind je niets als je het verkrampt aan het zoeken ben... Wellicht moet je ook geloven in de zoektocht...Ons geloof werd die dag op de proef gesteld...met een negatief resultaat als gevolg! De Engelsman had een serieus probleem, maar wist dit op te lossen door een duurdere toer naar Antigua te boeken bij een lokaal reisagentschap en daar extra voor te betalen...Het extra betaalde geld kreeg hij contant uitbetaald...Hmmm...waarom dacht de Engelsman daar niet eerder aan?!?

Trouwens Coban is een katslelijke stad waar ik gelukkig maar een dag hoefde te zijn...De volgende dag stond namelijk het ' Lago de Isabel' op het programma... Maar daarover vertel ik later meer...

Adios, Bas